بر اساس پژوهشی که نتایج آن در تازه‌ترین شماره مجله نیچر منتشر شده است، دانشمندان اتریشی در پژوهشگاه فناوری زیستی مولکولی موفق شده‌اند، مغزهایی انسان را البته در ابعاد خیلی کوچک بسازند.

این مغزها به اندازه یک نخود هستند و تقریبا به اندازه مغز یک جنین در نه هفتگی تکامل یافته‌اند و قادر به تفکر هم نیستند.

دانشمندان برای ساختن این مغزها از از سلول‌های بنیادی جنینی یا سلول‌های بالغ پوست استفاده کردند و آنها را به بخشی از جنین که به مغز و نخاع تبدیل می‌شود (نورواکتودرم) تبدیل کردند.

آنها این ساختار را را در قطراتی از ژل قرار دادند که تا ژل به عنوان یک داربست عمل کند و سلول‌ها در این واکنشگر زیستی، قادر به رشد باشند و با مواد مغذی، تغذیه شوند.

سلول‌ها در حین رشد، خودشان را سازمان دادند و به بخش‌هایی از مغز مثل قشر مغز، شبکیه و به صورت نادر به هیپوکامپ تبدیل شدند، این بخش آخر در فرایند یادگیری، نقش مهمی دارد.

مغزهای ۴ میلیمتری ایجاد شده، تقریبا با مغزهای جنین‌های نه هفته‌ای، تطابق دارند.

این مغزها، را می‌شود یک سال زنده نگاه داشت، در این زمان، آنها رشد بیشتری نمی‌کنند. کاربرد این مغزها در مدل‌سازی تکامل مغز و مطالعه عوامل دخیل در نقایض تکاملی است.

شیزوفرنی و اوتیسم، اختلالات مغزی شایعی هستند، آنها بیشتر در بالغین خود را بروز می‌دهند، اما تصور می‌شود که نقصی که باعث ایجاد این دو بیماری می‌شود در زمان تکامل مغز، حادث می‌شود.

به علاوه با این شیوه جدید، دیگر دانشمندان لازم نیست برای مطالعه مغز، روی مغز موش‌ها کار کنند و می‌توانند روی بافت حقیقی مغز انسان کار کنند.

گرچه این مغزهای کوچک، به پیچیدیگی یک مغز تکامل‌یافته نیستند و مثلا بخش‌های مختلف آن با هم ارتباطی ندارند، اما همین مغزهای مینیاتوری، گام نخست در راه مطالعه اختلالات تکاملی مغز محسوب می‌شوند.

گروه پژوهشی در نخستین قدم، شروع به بررسی بیماری میکروسفالی با استفاده از این مغزها کرده است، در میکروسفالی، مغز از حالت طبیعی بسیار کوچک‌تر است.

در حال حاضر، از نظر اخلاقی، تولید و کار روی این مغزهای کوچک مشکلی ندارد و دانشمندان هم فعلا تمایلی به ساختن مغزهای بزرگ‌تر ندارند. این توده سلولی هیچگونه هوشیاری یا واکنش به محیط پیرامون ندارد.